Ses

Göz kırpımı kadar bir zamanda...
yaklaşıyor seslerimiz birbirine bir kırpıyoruz gözümüzü
gözümüzü bir daha açmıyoruz.
Yere bırakılmış kalplerin üstünde dans ediyoruz
yere bırakılmış ve unutulmuş kalplerin...
bir büyü yerleşiyor
parmak izlerimize
gizlice...
soru işaretlerinden bıkkın gözlerim sükûnetin o sakin limanını arıyor gözlerinde.
sükûnetin o sakin limanını...
soru işaretleri birbir çalıyorlar aramızdaki büyüyü
korkuyorum!
ellerimi bir çift yumruk halinde koltuk altlarıma saklıyorum!
soru işaretleriyle birer mil çekiyorsun yavaş yavaş gözlerime kör oluyorum!
bir karanlık odada seni el yordamıyla seviyorum.

Sevgi neydi?

Selvi boylum al yazmalım...Bitmemiş türküm benim..

-Samet baba demişti, onu babalığa seçmişti.

Sevgi neydi?
Sevgi iyilikti, dostluktu...
Sevgi emekti.

-Asya......
-Durursam bir daha kurtulamam.

-Ziyanı yok, gülüşü yeter bize.

-Yüreğim kaydıysa günah mı?

-Çamura saplansam yardıma gelir misin?

-Elini tuttum sıcacıktı, yüreği elimdey...miş gibi.

-Elinden tutuversem benimle gelir mi?

-Seninim işte, alıp götürsene beni!

-Elveda Asya, elveda selvi boylum al yazmalım...Bitmemiş türküm benim..

Güle Güle AŞKIM...

Sana sevgimi anlattıkça uzak durdun benden.Ben AŞK dedikçe sen DUR dedin.Oysa ben gerçekten seviyordum seni.Bu yüzden içimdeki aşk fırtınasını durdurmam mümkün değildi.Söylemeden duramazdımki sevgi sözcükleri.Ama senin konuşmaya bile isteğin yoktu.
Anlamadın.
Hayata dair ne varsa paylaşmak istedim seninle.Güleceksek beraber ağlayacaksak beraber olmalıydı.Önümüze aşkımızın ışığını alıp bizim için aydınlattığı yolda hiçbir engele takılmadan inatla,cesurca,korkusuzca yürümeliydik.Ancak böyle yaşanırdı bir aşk çünkü.Yaşamadın.
Herkesin ayrı bir dünyası vardı biliyordum.Ama aşk ayrı dünyaları bir potada toplayıp yeni bir dünya yaratmak değilmiydi?Yaratılan o dünyada kimsenin benliğini kaybetmeden ortak tutkuları,duyguları yaşaması değilmiydi aşk?
Her türlü çatışmaya rağmen,bir küçücük gülümseyiş,bir sıcak bakışla unutmak değilmiydi bütün kızgınlıkları?Unutmadın....

Ben seni kaybet'me korkusu taşırdım içimde.İncineceksin diye dokunmaya korkardım.
Yokluğunu düşünmenin iç huzursuzluğuyla uykusuz geceler geçirirdim.
Sabaha kadar kırpmazdım gözlerimi de,sabah seni gördüğümde sanki saatlerdir uyuyormuş gibi
enerjiyle dolardım.Kıpır kıpır olurdu içim.Tarifi imkansız bir heyecan,bir yürek çarpıntısıyla sarılırdım sana.Sen sarılmadın...

Bir tohumdun sen yüreğime ektiğim.Kanımın deli akışıyla sulardım.Sevdamın ateşiyle ısıtırdım ayazda.Büyüyücek bir filiz olacak,rengarenk çiçekler açacakdın.Açmadın.
Tenlerimizin buluşması bir ayine benzerdi benim için.Sonsuzlukta kayboluştu.Bedenlerimizin aşkın içinde erimesiydi.Yaşadığıma helede seninle yaşadığıma şükredişti.Her seferinde yeniden doğuştu.Doğmadın...

Şimdi yorgun yüreğim.Bunca çabaya rağmen o mutluluk gülüşünü yüzümde göremediğim için yorgun.Çaresizliğine,umursamazlığına,aşka burun kıvırmanla yorgun.
Bu yüzden daha fazla kaldıramayacak seni.Daha fazla yaşayamayacak bu umutsuz aşkı.Yüreğim seni bu aşkın en zayıf halkası seçti.
Güle Güle AŞKIM...