6/06/2010

Ve hep ıssız kalacaksın Sevgilim...


Senden hemen sonraydı Anneni görmeye gidişim..
Senin doğduğun eve..
Çocukluğunun geçtiği kasabaya sevgilim..
Sana dair küçük bi yolculuk yaptık annenle..
Sana söylememesi için yemin ettirdim ona..
Bravo.. tutmuş sözünü..
Büyüdüğün evi Uyuduğun yatağı gördüm sevgilim..
Seni..çocukluğunu düşündüm..
Sen ordaydın ve bigün benimle tanışacağını henüz bilmiyodun..
Sen dizime yattın ..ben bi hikaye anlattım sana..
Büyüdün..
Kafamda bi hikaye işte..
Bilirsin bunu çok severdim..ikimize bi mutlu son yazdım sonra
O evde seninle birlikte oturduk..Sustuk..
yanımda durdun sessizce..
Burası son du.. Başka bir yaşamdı..
Sadece biz vardık..
Bana baktın öylece..Mavi ve telaşsız..
Sustuk..
Başka bi yaşamda başka bi mutlu son..
Biz bunu haketmiştik..
Hikayemiz orda biyerde..
Hep benimle duracak..
Dayanabilmemin tek yolu buydu çünkü..
insanın kokusu hep aynı mı kalırmış.. şaşırdım..
Sana ait bişey aldım yanıma..
bi küçük 45'lik plak..
Eve uğrarsan bi gün o plağın nasıl kaybolduğunu asla bilemiyceksin
Sen o küçücük plakla bende evimdesin hala..
ve sen bunu bilmiyosun..
Gözlerimi kapattığımda kollarımda başka biri değil sen varsın..
Ve sen bunu bilmiyosun..

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder